تأثیر تمرین در آب بر بهزیستی روانشناختی زنان مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس یا ام. اس. یک بیماری مزمن و ناتوان کننده ی سیستم عصبی است که میلین سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) را تخریب می کند. شایع ترین عوارض این بیماری خستگی، گرفتگی عضلات، لرزش، دوبینی، عدم تعادل و اختلال در راه رفتن است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر برنامه ی ورزش در آب به مدت 12 هفته بر بهبود بهزیستی روانشناختی بیماران ام. اس. می باشد. مواد و روش ها: نوع تحقیق کاربردی است، لذا از میان بیماران زن مراجعه کننده به کلینیک ام. اس. بیمارستان کاشانی اصفهان، 38 نفر به عنوان نمونه با درجه ی بیماری صفر تا 5/4، میانگین مدت بیماری 2 ± 8 سال و دامنه ی سنی 20 تا 40 سال انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین در آب و کنترل تقسیم شدند. برنامه ی تمرینات برای گروه آزمایش، 12 هفته، هفته ای سه جلسه و جلسه ای یک ساعت بود. بهزیستی روانشناختی بیماران قبل از تمرینات و پس از تمرینات با پرسشنامه ی بهزیستی روانشناختی ریف اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss استفاده شد. نتایج: تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از 30 نفر از افراد مورد مطالعه، با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس و میانگین های تعدیل شده انجام شد . یافته ها تفاوت معنی داری را در خصوص اثربخشی آب درمانی بر بهبود بهزیستی روانشناختی بیماران ام. اس. نشان داد (001/0 p= ). نتیجه گیری: اجرای تمرینات ورزشی در آب باعث بهبود بهزیستی روانشناختی بیماران ام. اس. می شود.لذا باتوجه به این نتایج به نظر می رسد، متخصصان مربوطه می توانند از این گونه تمرینات به عنوان نوعی درمان مکمل  توام با درمان های دارویی برای کاهش عوارض بالینی   بیماران ام. اس. استفاده نمایند .